czym jest socjologia stosowana?

autor: Dr Zuleyka Zevallos, 23 maja 2009.1

celem artykułu jest ogólne zarysowanie, co to znaczy być socjologiem stosowanym. Zaczynam od ogólnego wprowadzenia do dyscypliny socjologii, zanim przedstawię definicję jej stosowanej gałęzi. Następnie przedstawiam zwięzłą historię różnych praktyk, które można rozważyć w rubryce „Socjologia stosowana”. Na koniec przedstawiam zarys umiejętności zawodowych, jakie studia socjologiczne mogą zaoferować swoim absolwentom.

moja dyskusja na temat socjologii stosowanej odnosi się do tych specjalistów, którzy używają zasad socjologii poza środowiskiem uniwersyteckim, aby zapewnić swoim klientom dogłębne zrozumienie jakiegoś konkretnego aspektu społeczeństwa, który wymaga gromadzenia i analizy informacji.

socjologowie stosowani pracują w różnych branżach, w tym w prywatnych firmach, agencjach rządowych i organizacjach non-profit. Praca socjologów stosowanych zajmuje się szczególnie zmianą obecnego stanu życia społecznego na lepsze. Może to obejmować wszystko, od zwiększenia zdrowia i dobrego samopoczucia grupy Społeczności w niekorzystnej sytuacji; współpraca z organizacjami ścigania w celu wdrożenia programu rehabilitacji przestępców; pomoc w planowaniu klęsk żywiołowych; i wzmocnienie istniejących programów rządowych i polityk.

pokażę, że stopień socjologii ma kilka korzyści zawodowych, ale szczególnie koncentruję się na silnej komunikacji, badaniach i umiejętnościach interpersonalnych, które okazują się korzystne dla absolwentów socjologii szukających pracy. Uważam, że Socjologia stosowana może przyczynić się do poprawy każdego sektora zawodowego, który może skorzystać z krytycznej oceny funkcjonowania określonego problemu społecznego, grupy lub organizacji.

czym jest socjologia?

w bardzo ogólnym sensie socjologię można zdefiniować jako badanie „podstaw członkostwa społecznego” (Abercrombie, Hill and Turner 2000: 333). Oznacza to, że socjologia jest badaniem tego, co to znaczy być członkiem określonego społeczeństwa i obejmuje krytyczną analizę różnych rodzajów powiązań społecznych i struktur społecznych, które tworzą społeczeństwo. Obejmuje to pytania o to, w jaki sposób i dlaczego powstają różne grupy oraz różne znaczenia związane z różnymi sposobami interakcji społecznych, takimi jak między jednostkami lub sieciami społecznościowymi; twarzą w twarz kontra komunikacja online; dyskursy lokalne i globalne itd.

Socjologia obejmuje również badanie instytucji społecznych kształtujących działania społeczne. Instytucja społeczna jest złożonym, ale charakterystycznym podsystemem społeczeństwa, który reguluje ludzkie postępowanie (Berger 1963: 87). Na przykład media działają jako instytucja społeczna, która może wpływać na sposób, w jaki „fakty” są reprezentowane i interpretowane; prawo i Polityka mają wpływ na sposób, w jaki różne grupy kulturowe definiują to, co uważa się za „słuszne” i „moralne”; instytucje gospodarki i edukacji wpływają na status społeczny (to jest bogactwo i nierówność między jednostkami), a instytucja rodziny kształtuje nasze idee dotyczące partnerstwa, pracy, płci, seksu, wychowania dzieci i naszego ciała, a także różnych innych aspektów naszego życia.

Socjologia może być zatem wykorzystana do badania wszystkich doświadczeń społecznych, które ludzie są w stanie sobie wyobrazić – od praktyk rodzenia, przez technologie użytkowania, nasze postawy i rytuały dotyczące śmierci – i wszystko inne pomiędzy. Ludzie zwykle rozumieją swoje problemy w odniesieniu do własnej historii życia i nie zawsze są świadomi złożonych powiązań między ich własnym życiem a resztą historii świata (Mills 1959: 5). „Wyobraźnia socjologiczna” pomaga nam zrozumieć związki między historią, biografią i miejscem (Mills 1959: 6).

Socjologia pozwala nam badać zachowania jednostki w szerszym kontekście, brać pod uwagę wpływ sił społecznych na jednostki, a także sposoby, w jakie jednostki budują świat wokół siebie i jak udaje im się oprzeć istniejącym relacjom władzy w celu osiągnięcia zmian społecznych. W tym świetle Socjologia reprezentuje „przemianę świadomości”(Berger 1963: 21).

Socjologia kwestionuje przyjęte za pewnik założenia dotyczące świata, w którym żyjemy (tego, co postrzegamy jako „znane” i „normalne” w kontekście naszego codziennego życia) i zapewnia nową i bardziej krytyczną perspektywę świata, poprzez wykorzystanie teorii naukowych, koncepcji i dowodów empirycznych.

socjologia jest często postrzegana jako zawód akademicki, ale jest wiele miejsc poza uniwersytetami, gdzie Socjologia może być wykorzystana do rozwoju osobistego i zawodowego.

definicja socjologii stosowanej

Socjologia stosowana jest terminem opisującym praktyków, którzy używają teorii i metod socjologicznych poza środowiskiem akademickim w celu „wywołania pozytywnej zmiany społecznej poprzez aktywną interwencję” (Bruhn 1999: 1). W szczególności Socjologia stosowana może być postrzegana jako przekład teorii socjologicznej na praktykę dla konkretnych klientów. Oznacza to, że termin ten opisuje wykorzystanie wiedzy socjologicznej w odpowiadaniu na pytania lub problemy badawcze określone przez określone grupy interesów, a nie badacza (Steele and Price 2007: 4).

badania stosowane są czasami prowadzone w środowisku multidyscyplinarnym i we współpracy z różnymi organizacjami, w tym służbami społecznymi, grupami aktywistów, a czasami we współpracy z uniwersytetami. Niektórzy socjologowie stosujący w swojej pracy mogą nie używać w sposób wyraźny teorii lub metod socjologicznych, ale mogą szerzej wykorzystywać swój trening Socjologiczny do informowania o swojej pracy i myśleniu.

przejdę teraz do szerokiego przeglądu historii socjologii stosowanej, w tym niektórych ról zawodowych, które socjologowie tradycyjnie przyjęli, i odmian praktyk socjologicznych, które istnieją dzisiaj.

Historia i zastosowania praktyki socjologicznej

Harry Perlstadt (2007) śledzi historię socjologii stosowanej do 1850 roku, a praca Auguste Comte, jeden z założycieli socjologii. Perlstadt pisze, że Comte podzielił dyscyplinę socjologii na dwie części: statykę społeczną, badanie porządku społecznego i dynamikę społeczną, badanie postępu i rozwoju społecznego (2004: 342-343). Perlstadt twierdzi, że teoria Comte ’ a nadaje się do dwóch rodzajów socjologii: „badania podstawowe” i interwencjonizm społeczny.

badacze podstawowi kształcą i wpływają na debatę publiczną, a interwencjoniści społeczni są aktywistami politycznymi, którzy są odpowiedzialni za aktywne egzekwowanie zmian społecznych(2004: 343). Według Perlstadta, Comte widział badaczy stosowanych jako zajmujących „rolę translacyjną” pomiędzy tymi dwoma pozycjami. Niemniej jednak, prawie 160 lat później, istnieje długotrwały podział na tak zwane „czyste” i „praktyczne” tradycje badawcze w socjologii. Chociaż różnice te mogą wydawać się sztuczne, to jednak między socjologią akademicką a stosowaną utrzymuje się ambiwalencja, pomimo płynności i przecięcia tych praktyk (zob. Gouldner 1965; DeMartini 1982; Rossi 1980).

role dla praktyków

Hans Zetterberg (1964) twierdzi, że „praktyczną” wiedzę socjologiczną można wyróżnić na pięć ról: decydenta, edukatora, krytyka społecznego, badacza dla klientów i konsultanta. Po pierwsze, socjolog jako decydent to ktoś, kto wykorzystuje Nauki społeczne w celu kształtowania decyzji politycznych (1964: 57-58).

socjolog jako pedagog to osoba, która uczy socjologii studentów, zazwyczaj w środowisku uniwersyteckim (1964: 28-60), chociaż socjologia jest obecnie coraz częściej nauczana w szkołach średnich i jako część kursów specjalistycznych.

socjolog jako komentator i krytyk społeczny to ktoś, kto pisze dla szerszej publiczności poprzez książki i artykuły skierowane do wykształconej publiczności, z myślą o wpływaniu na opinię publiczną (1964: 61-62).

socjolog jako badacz dla Klientów może być kimś, kto pracuje z organizacjami publicznymi lub prywatnymi, takimi jak grupy zdrowia psychicznego, banki lub inna firma, która zleca badania na bardzo konkretne tematy (1964: 61-62).

wreszcie socjolog, który działa jako konsultant, pracuje nad odpowiedzią na konkretny i praktyczny problem zdefiniowany przez konkretnego klienta, używając języka klienta i odnosząc się do problemu klienta, zamiast szerszego problemu społecznego lub Wielkiej teorii społecznej (1964: 62-63).

stanowiska Zetterberga stosowali socjologowie jako pełniący dwie ostatnie role: pracę z klientem i doradztwo.

odmiany stosowanych praktyk Socjologicznych

Joseph DeMartini (1979) wskazuje, że Socjologia stosowana może przyjmować dwie odmiany. Po pierwsze, badacze stosujący metody empiryczne mogą wykorzystywać podstawowe metody empiryczne w zbieraniu informacji, aby pomóc w kształtowaniu świadomych decyzji, takich jak tworzenie polityki społecznej. W tym sensie socjologowie mogą pracować bezpośrednio w agencjach rządowych lub mogą pracować dla prywatnych organizacji badawczych lub mogą być zatrudniani dla jednej lub drugiej. Jako przykłady zastosowanego podejścia metodologicznego wymienia następujące działania:

’badania ewaluacyjne, ewaluacja programu, analiza kosztów / korzyści, analiza systemów, Etnografia społeczności, badanie opinii publicznej i analiza rynku” (1979: 333).

podczas gdy ci socjologowie mogą stosować teorie i koncepcje naukowe, ich specjalnością jest w rzeczywistości zastosowanie technik badań socjologicznych w celu zebrania konkretnych informacji, zamiast stosowania teorii socjologicznych per se (1979: 334).

po drugie, badacze stosujący mogą być zatrudnieni bardziej szczegółowo do ich wiedzy o koncepcjach i teoriach socjologicznych, aby pomóc swoim klientom lepiej zrozumieć wąsko zdefiniowany problem. Działania mogą obejmować ocenę determinantów obserwowanych zjawisk, takich jak przyczyny przestępczości, wyjaśnienie zmian demograficznych i ocenę zmian w ruchach społecznych.

alternatywnie socjologowie stosujący mogą zaproponować sposób działania w celu osiągnięcia ukierunkowanych zmian, takich jak zwiększenie wyników ekonomicznych społeczności w niekorzystnej sytuacji, reforma nielegalnych zachowań lub opracowanie ram w celu przygotowania lokalnej społeczności na nadejście klęski żywiołowej (1979: 334).

aby wyjaśnić różnicę między tymi dwoma stosowanymi praktykami, DeMartini wykorzystuje przykład Polityki Społecznej: w pierwszym przypadku, gdzie metody mają pierwszeństwo, stosowane są socjologiczne techniki badawcze w celu tworzenia i informowania o nowych politykach społecznych; w drugim przypadku, gdzie teorie i koncepcje mają większe znaczenie dla klientów, stosowana wiedza socjologiczna jest wykorzystywana do oceny istniejących polityk społecznych.

DeMartini zauważa jednak, że to rozróżnienie służy celom ilustracyjnym i że w rzeczywistości stosowane praktyki przebiegają wzdłuż kontinuum pomiędzy tymi dwoma praktykami (1979: 333). Metody i teorie nie mogą być stosowane w izolacji, ale niektóre zadania mogą wymagać większego nacisku na jedno niż na drugie.

rozróżnianie Socjologii akademickiej i Stosowanej

Howard Freeman i Peter Rossi (1984) twierdzą, że zastosowanie wiedzy socjologicznej jest INNE dla socjologów akademickich i stosowanych. Widzą, że część pracy wykonywanej przez pracowników naukowych można uznać za „wykonywaną”, zwłaszcza że uniwersytety poszukują większych dochodów zewnętrznych, dlatego zachęcają pracowników akademickich do wykonywania pracy na zlecenie. Niemniej jednak, ogólnie rzecz biorąc, Freeman i Rossi widzą, że socjologów akademickich i stosowanych wyróżnia się na sześć sposobów.

po pierwsze, kariery socjologów stosowanych polegają w mniejszym stopniu na publikowaniu w czasopismach akademickich, a zamiast tego koncentrują się bardziej na użyteczności swojej pracy dla wyspecjalizowanej (nieakademickiej) publiczności. Ponieważ są zatrudniani przez zewnętrznych interesariuszy, ich nagrody są oceniane przez ich sponsorów na podstawie tego, czy ci klienci postrzegają pracę jako przydatną dla nich (1984: 572). Naukowcy bardziej polegają na ocenach wzajemnych, a publikowanie w czasopismach naukowych ma wysoki prestiż.

po drugie, Freeman i Rossi twierdzą, że socjolodzy stosujący mają wąskie ograniczenia dotyczące czasu i specyfiki ich wyników pracy, podczas gdy socjolodzy akademiccy są bardziej wolni do wyboru tematu badawczego (niezależnie od polityki finansowania dotacji i potencjału wydawniczego niektórych tematów) (1984: 572-573).

Po Trzecie, socjologowie stosujący się do „absolutnych norm” rygorystycznego stypendium „tylko w zakresie niezbędnym do osiągnięcia użytecznych wyników” (1984: 573; mój nacisk). Czasami oczekuje się szybkiej rotacji pracy naukowców stosowanych, podczas gdy pracownicy naukowi na ogół mają dłuższe ramy czasowe, w których mogą rozwijać swoje stypendium.

Po czwarte, socjolodzy stosujący są bardziej zainteresowani „zewnętrzną poprawnością”, to znaczy zakresem, w jakim ich wnioski mówią bezpośrednio do obszaru tematycznego konkretnego klienta, a nie do jakiegoś ogólnego problemu społecznego lub szerszej grupy. Naukowcy koncentrują się bardziej na „wewnętrznej ważności” – na wnoszeniu wkładu w literaturę akademicką i osądach swoich rówieśników (1984: 573).

Po piąte, socjologowie stosujący są napędzani „praktycznymi wypłatami” swoich działań, takimi jak ocena przez Klienta użyteczności tej zastosowanej pracy w sytuacji Klienta, podczas gdy naukowcy są zobowiązani do obrony zalet swojej pracy w stosunku do ich teoretycznego wkładu.

w związku z tym ostateczna różnica między socjologami stosowanymi a naukowymi polega na tym, że byli oceniają sukces swojej pracy nad przyjęciem proponowanych przez klienta rozwiązań i ich zdolność do wpływania na podejmowanie decyzji przez interesariuszy, podczas gdy wnioski proponowane przez naukowców nie zawsze nadają się do konkretnych działań (1984: 573).

różnice Freemana i Rossiego między pracą socjologów akademickich i stosowanych nie są w rzeczywistości tak absolutne, ale te punkty identyfikują niektóre z szerokich aspektów socjologii stosowanej.

podsumowując, socjologowie stosowani pracują dla konkretnych interesariuszy, ich tematy badawcze i czas jest często ograniczony potrzebami i życzeniami sponsorów, ich praca jest mniej zainteresowana wkładem do stypendium akademickiego, a oni są bardziej zainteresowani praktycznymi wypłatami, które będą miały bezpośredni wpływ na ich klientów.

Socjologia kliniczna

istnieje wiele innych praktyk socjologicznych, które wchodzą w zakres rubryki „applied”. Na przykład Socjologia kliniczna jest terminem używanym od lat 30. XX wieku do opisywania „interwencji opartych na socjologii”, zwykle w odniesieniu do pracy socjologicznej wykonywanej w sektorze zdrowia, w pracy socjalnej, a nawet w kryminalistyce (Bruhn and Rebach 1996: 3). Praca ta obejmuje współpracę z lekarzami, pielęgniarkami, psychologami, psychiatrami i dietetykami, a także rzecznictwo i wsparcie w programach zdrowia psychicznego, w tym poprzez poradnictwo, terapię interpersonalną, programy interwencyjne z młodzieżą, usługi nadużywania substancji i grupowe poradnictwo żałobne.

Inżynieria społeczna

termin inżynieria społeczna opisuje stosowane działania badawcze, które są używane w planowaniu społecznym, a także jest używany do krytyki ocen wartości dokonanych na temat tego, co stanowi „czyste” i „stosowane” badania (Gouldner 1965; Izrael 1966). Jonathan Turner (1998) kieruje się ideą „inżynierii socjologicznej”, aby opisać rodzaj socjologii”, która próbuje radzić sobie ze światem rzeczywistym ” (1998: 246). Twierdzi, że stosowana wiedza socjologiczna nadaje się do podejścia inżynierii systemów. Uważa, że Socjologia stosowana powinna być stosowana do łamania abstrakcyjnych zasad teoretycznych na „reguły kciuka” dotyczące struktur społecznych, aby określić, w jaki sposób budowane są społeczeństwa, jak oceniać problemy danej struktury społecznej i jak rozbić struktury, które nie działają dobrze (1998: 248).

jakkolwiek to nazwiemy, zastosowanie metod i teorii stosowanych przez socjologów ma jeden główny cel: zmienić pewien konkretny aspekt życia społecznego.

Socjologia Publiczna

jedna rzecz, co do której praktykujący zdają się zgadzać, to to, że ich praca musi być prowadzona w sposób zarówno dostępny dla ich klientów, jak i pozbawiony akademickiego żargonu. W związku z tym Socjologia stosowana ma pewną synergię z socjologią publiczną, gałęzią socjologii, która ma na celu zaangażowanie „świeckich” odbiorców, w tym grup sąsiedzkich i organizacji oddolnych, w celu stymulowania świadomego dialogu publicznego (Burawoy 2004: 5-6).

Rita Simon (1987) twierdzi, że umiejętności komunikacyjne są kwintesencją w zastosowanym kontekście; socjologowie, którzy pracują w sektorach nieakademickich, powinni być zatem w stanie wyrażać się prostym językiem, a nie „socjologami” (używając zwrotów, które mogą zrozumieć tylko osoby posiadające stopień naukowy z socjologii). Pisze:,

’zasadniczo, myślę, że absolwentom trzeba nauczyć, że pisanie naukowe nie jest czymś innym niż zwykła proza; celem jest nadal efektywna, efektywna i, jeśli to możliwe, estetyczna komunikacja”(1987: 34).

następna sekcja podejmuje temat kariery absolwenta socjologii stosowanej.

Praca w socjologii stosowanej

pracodawcy przywiązują dużą wagę do szkoleń socjologicznych, w tym naszej doskonałości metodologicznej w prowadzeniu badań i analiz, naszej zdolności do oceny szerokiej gamy zasobów i naszych skutecznych umiejętności komunikacyjnych, zarówno pisemnych, jak i ustnych (Germov and Poole 2006: 12). Co więcej, socjologowie są szkoleni w docenianiu różnych światopoglądów, a zatem nasze umiejętności interpersonalne również dają nam przewagę na rynku pracy (por. Sabin 1987: 396).

Większość ogłoszeń o pracę (przynajmniej w Australii) wskazuje dwa wymagania, które są obecnie prawie powszechne w sektorach zawodowych: refleksyjne umiejętności społeczne i zdolność pracowników do przestrzegania praw równości i różnorodności. Absolwenci socjologii są dobrze przygotowani, aby dogadać się ze swoimi współpracownikami, szanować różnorodność w miejscu pracy i sprzyjać dobrym relacjom z klientami z różnymi grupami publicznymi ze względu na porównawczy nacisk naszej dyscypliny na inne kultury i naszą krytyczną ocenę kontekstu społecznego (zarówno pod względem historii, jak i miejsca).

pomimo swoich walorów rynkowych absolwenci socjologii nie zawsze rozumieją rodzaje ścieżek kariery dostępnych im poza Akademią. Niewiele prac, które wykonują socjolodzy, jest oznaczonych kategorią „socjolog”. Niemniej jednak, rzeczywistość jest taka, że ogólne umiejętności socjologów są przydatne w szerokim zakresie kontekstów zawodowych.

na przykład Edward Sabin (1987) pisze, że w Waszyngtonie, USA, z 1,6 miliona miejsc pracy poza akademickich, które zostały wymienione w 1980, tylko 560 zostało zidentyfikowanych jako „socjologów”. Reszta osób w tej próbie była zatrudniona głównie jako pracownicy zawodowi i techniczni (113 640 osób), analitycy systemowi (19 850) oraz jako pisarze i/lub redaktorzy (8690). Mniejszy odsetek pracowników był zatrudniony jako specjaliści ds. public relations (3750), statystycy (2870), urzędnicy statystyczni (1040) oraz planiści miejscy i regionalni (760) (1987: 396). Sabin twierdzi, że stanowisko analityka systemów ma duży potencjał dla socjologów stosowanych, ponieważ obejmuje przetwarzanie danych, a także zrozumienie, jak działają organizacje i przedsiębiorstwa. Pisze:,

’socjologowie mają przewagę w zrozumieniu, w jaki sposób ludzie, procedury i zautomatyzowane systemy pasują do siebie, co jest przedmiotem zainteresowania analityka systemów” (1987: 397).

jeśli chodzi o kategorię pracowników zawodowych i technicznych, Sabin widzi, że ogólne umiejętności socjologa, a nie ich specjalistyczna wiedza w jednym niszowym obszarze (takim jak temat ich pracy dyplomowej), są bardziej prawdopodobne, aby otworzyć możliwości zatrudnienia.

tak więc, chociaż pracodawcy nie mogą reklamować „socjologów”, mogą zamiast tego poprosić o różne role określone powyżej, a także niektóre stanowiska wymienione poniżej (chociaż nie jest to w żaden sposób wyczerpująca lista):
• Koordynator ds. badań,• analityk jakościowy, * analityk ds. polityki,
• doradca ds. rozwoju obszarów miejskich, * specjalista ds. płci.

absolwenci Socjologii muszą zatem mieć szersze zrozumienie różnych rodzajów ścieżek kariery, które czekają na nich, i muszą lepiej zrozumieć, że socjologowie mogą być zatrudnieni w najbardziej (pozornie) nieprawdopodobnych miejscach. Dalsze dyskusje na temat socjologii stosowanej w kontekście australijskim oraz przykłady prac tych praktyków można znaleźć w naszym czasopiśmie internetowym Working Notes.

stosowana praca socjologiczna może pasować do każdego kontekstu zawodowego; gdziekolwiek ludzie pracują, socjologowie mogą pomóc im w rozwoju poprzez lepsze zrozumienie ich działalności, pracowników, praktyk pracy lub wszelkich kwestii interesujących ich organizację. Zamiast skupiać się na typach firm i grup, które mogą zatrudniać socjologów, studenci socjologii i szersze społeczeństwo muszą lepiej zdawać sobie sprawę, że socjologowie są zatrudnieni w wielu branżach biznesowych, rządowych i prywatnych. Jakość ich pracy jest wzorcowa, a ponadto może wnieść znaczący wkład w sposób, w jaki działa świat.

inne zasoby

odwiedź naszą sekcję Working Notes, aby przeczytać artykuły na temat socjologii stosowanej napisane przez socjologów stosowanych lub obejrzeć nasze filmy z badaczami i aktywistami stosowanymi. Zobacz nasze inne zasoby.

uwagi

1. W czasie pisania Zuleyka była zatrudniona jako socjolog w australijskiej służbie publicznej, a ona była adiunktem w Swinburne Institute of Social Research w Australii. Pozostaje na stanowisku adiunkta, ale obecnie pracuje jako socjolog stosowany w innym miejscu. Ten artykuł był ostatnio aktualizowany 5th czerwiec 2014: dodano podtytuły i obrazy. Akapity podzielone na mniejsze kawałki. Dodano sekcję dalsze zasoby. Żaden tekst w treści artykułu nie został w inny sposób zmieniony.

podziękowania

Dziękuję Lucy Nelms za komentarz do wcześniejszego projektu tego artykułu.

Abercrombie, N., S. Hill and B. S. Turner (2000) the Penguin Dictionary of Sociology, 4th ed. London: Penguin Books.

(1963) Invitation To Sociology: A Humanistic Perspective. New York: Anchor Books.

Bruhn, J. G. (1999) „Introductory Statement: Philosophy and Future Direction”, Sociological Practice 1(1): 1-2.

Bruhn, J. G. and H. M. Rebach (1996). Clinical Sociology: an Agenda For Action. New York: Plenum Press.

Burawoy, M. (2004) „Public Sociologies: Contradictions, Dilemmas, And Possibilities”, Social Forces 82(4): 1-16.

DeMartini, J. R. (1979) „Applied Sociology: An Attempt At Clarification And Assessment”, Teaching Sociology 6(4): 331-354.

DeMartini, J. R. (1982) ” Basic And Applied Sociological Work: Divergence, Convergence, Or Peaceful Co-existence?”, The Journal Of Applied Behavioural Science 18 (2): 203-215.

Freeman, H. E. and P. H. Rossi (1984) „Furshing the Applied Side of Sociology”, American Sociological Review 49(4): 571-580.

Germov, J. and M. Poole (2006) „The Sociological Gaze: Linking Private Lives To Public Issues” PP.3-20 in J. Germov and M. Poole (Eds) Public Sociology: An Introduction to Australian Society. Gniazdo Kruków: Allen & Unwin.

Gouldner, A. W. (1965) „Explorations In Applied Social Science”, PP.5-22 in A. W. Gouldner (Ed) Applied Sociology: Opportunities And Problems. New York: Free Press.

Israel, J. (1966) „Remarks On The Sociology Of Social Scientists”, Acta Sociologica 9 (3-4): 193-200.

Mills, C. W. (1959) The Sociological Imagination. New York: Oxford University Press.

Perlstadt, H. (2007) „Socjologia stosowana”, PP.342-352 w C. D. Bryant and D. L. Peck (Eds) 21st Century Sociology: a Reference Handbook. Thousand Oaks: Sage Publications.

: The Challenge And Opportunities Of Applied Social Research”, American Sociological Review 45 (6): 889-904.

Sabin, E. (1987) „Hidden Jobs: Good News For Sociologists”, The American Sociologist 18(4): 394-399.

Simon, R. J. (1987) ’ Graduate Education In Sociology: What Do We Need To Do Different?”, Amerykański Socjolog 18(1): 32-36.

Steele, S. F. and J. Price (2007). Applied Sociology: Terms, Topics, Tools And Tasks, 2nd ed. Belmont: Thomson Wadsworth Publishing.

Turner, J. H. (1998) ” Must Sociological Theory And Sociological Practice Be So Far Apart?: A Polemical Answer”, Sociological Perspectives 41(2): 243-258.

Zetterberg, H. L. (1964) „The Practical Use Of Sociological Knowledge”, Acta Sociologica 7(2): 57-72.

Kredyty Na Zdjęcia

1) Banksy.

3) Plik Jusben.

4) Banksy.

5) mu-Am-Spring2008 (2008) oblicza Aten-projekt Socjologiczny. Flickr.

6) Michele0188 (2011) Flickr.

7) Antsnax (2009) Flickr.

8) Banksy.