w czwartek, 30 czerwca 1859, atmosfera w Niagara Falls została naładowana ekscytacją. Lekko zbudowany Francuz, ubrany w rajstopy i niosący długi drążek balansujący, planował próbę niemożliwego—miał przejść przez straszny wąwóz rzeki Niagara około mili poniżej wodospadów na smukłej lince, 190 stóp nad szybką i wrzącą powodzią. Gdy z fascynacją patrzyły, zacieniając Oczy parasolami, panie w krynolinach prawie zemdlały. Silni mężczyźni w kapeluszach i akcje były napięte, dla wielu postawił duże sumy na wynik. Małe dziewczynki trzymały się spódnic swoich pielęgniarek, a mali chłopcy skylarked. Trzysta tysięcy ludzi —a może dziesięć tysięcy?- wstrzymali oddech, gdy Jean François Gravelet, lepiej znany jako Blondin, wyszedł na pochyły Kabel.
dla ludzi mody, bogactwa, piękna i kultury, zarówno ludzi północy, jak i południa, Wodospad był już wielką atrakcją sto lat temu. Całe rodziny ze służącymi odwiedziły Niagarę w nowych parowozach. Tutaj spędzili całe lato w łagodnym, pobudzającym chłodzie, który nadal jest charakterystyczny dla tego obszaru w gorących miesiącach. Zarejestrowali się w luksusowych hotelach, takich jak Clifton House lub Cataract House, z ogromną salą balową i wspaniałymi kryształowymi żyrandolami. Słuchali łagodnej muzyki i tańczyli przez spokojne wieczory. Siedzieli na długich werandach sznurując wąwóz rzeki i kołysali się długie popołudnia, słuchając dudnienia wodospadów i obserwując coraz srające chmury mgły zwijają się i robią tęcze, gdy wody rozbijają się o skały poniżej.
było wiele stajni stajni z powozami wszelkiego rodzaju ciągniętymi przez lśniące konie, ponieważ zwyczajowo codziennie wyjeżdżano i oglądano wodospad z różnych punktów widokowych. W tamtych czasach nie było parków, ale obszary po obu stronach Niagary były zawalone działalnością wolnorynkową. Były tam restauracje i pijalnie, pokazy ponczu i Judy, dwugłowe cielęta i brodate damy. To było miejsce na zamówienie dla Blondin.
fizycznie Blondin był małym mężczyzną, wyróżniającym się niebieskimi oczami i blond włosami, które nadały mu jego przydomek. Miał zaledwie 150 cm wzrostu i ważył zaledwie 140 funtów. Zwinny i wiry, źle rozwinął doskonałą koordynację na tightwire podczas lat doświadczeń w teatrach i cyrkach. Posiadał wyobraźnię, odwagę i ogromną pewność siebie – nawet na tyle odwagi i pewności, aby bez najmniejszego poślizgu wykonać fantastyczne akty, które były owocem jego wyobraźni. Zaczął eksperymentować na linie, gdy be miała pięć lat. Kiedy po raz pierwszy pojawił się w Niagarze na początku czerwca 1859 roku, był z zamiarem zebrania kilku dolarów latem, czekając na rozpoczęcie zaręczyn pod koniec sierpnia z oddziałem jeździeckim Franconiego. Miał wówczas 35 lat i osiem lat wcześniej przyjechał do Stanów Zjednoczonych.
przygotowując się do wielkiego wydarzenia, Blondin pokazał swój geniusz rozgłosu i zrozumienie chorobliwej ciekawości tłumu. Źle zaaranżował użycie liny o średnicy dwóch cali i długości 1300 stóp. Dużym problemem było przeciągnięcie tego stołu przez ryczący wąwóz i bezpieczne zakotwiczenie go po obu stronach. Do jednego końca stołu przymocowana była Lekka lina o średnicy 7/8 cala, która służyła do przenoszenia jej przez rzekę. Po stronie amerykańskiej został nawinięty wokół ogromnego dębu w White ’ S Pleasure Grounds, kiedy został przyciągnięty do około 200 stóp od strony kanadyjskiej, niektórzy pomocnicy Blondin wyrazili obawę, że Lekka lina nie będzie wystarczająco mocna, aby wytrzymać ciężar ciężkiego kabla, ponieważ został wyciągnięty z wąwozu Niagara do anchorage w Kanadzie.
Blondin wiedziala co robic. Podczas gdy gapiowie wpatrywali się, przyczepił kolejną linę do swojego ciała, zszedł na 200 stóp na małej lince, przymocował drugą linę również do końca liny, a następnie spokojnie wspiął się z powrotem na kanadyjską ziemię. Z dwóch linii supportujących go, kabel został wyciągnięty na brzeg i przymocowany do skały.
Około pięćdziesięciu stóp zostało podniesionych przez nieuniknione ugięcie w centrum, a kilka stóp na każdym końcu było potrzebnych do zapewnienia naprężenia i bezpiecznego zakotwiczenia. Był rozciągnięty w połowie drogi między mostem wiszącym a Clifton House. Aby nie kołysząc się, liny guy ’ a biegły od niego w odstępach około dwudziestu stóp do słupów kotwicznych na obu brzegach. Ale była znaczna część w centrum, być może nawet pięćdziesiąt stóp, gdzie niepraktyczne było przymocowanie Lin męskich. W miejscach, gdzie kabel wyszedł na brzeg, Ziemia znajdowała się około 240 stóp nad poziomem wody Niagara. Oznaczało to, że, pozwalając na zwisanie, centrum znajdowało się w rzeczywistości około 190 stóp nad opadającymi wodami wąwozu.
w czwartek 30 czerwca zaplanowano pierwszy przejazd Blondynki. Niagara miała karnawałowy klimat. Po stronie amerykańskiej były specjalne trybuny—do których wstęp był płatny. Na początku dnia Blondin wykonywała wstępne wyczyny na linie w White 'S Pleasure Grounds, podczas gdy zespoły grały „God Save The Queen”, „Hail, Columbia” i inne popularne utwory. Na obu końcach stołu Harry Colcord, menedżer Blondin, zapewnił małe Obudowy z „każdą placówką” dla dziennikarzy. To było, powiedział Buffalo morning Express, ” tylko dzień na tego rodzaju rzeczy.”
od razu szum ucichł, gdy Blondin pojawił się na amerykańskim końcu kabla. To, co zobaczyli widzowie, zostało zgłoszone następnego ranka w ekspresie: Mons. Blondin właśnie dokonał wyczynu przejścia przez rzekę Nigerię na ciasnej linie w obecności tłumu różnie szacowanego na od pięciu do dziesięciu tysięcy osób, pierwszy przeszedł od strony amerykańskiej, zatrzymując się w połowie drogi, aby odświeżyć się wodą podniesioną w butelce z liną z pokładu parowca Maid of the Mist . Czas zajmowany w pierwszym przejeździe wynosił siedemnaście i jedną minutę.
kiedy Blondin przybył na stronę kanadyjską, przywitał się z dziennikarzami, dołączył do toastu pijanego za zdrowie i ogłosił, że za godzinę wróci po kablu na stronę amerykańską. Zebrano dla niego kolekcję i przewieziono go powozem ciągniętym przez cztery udekorowane flagą przęsła do Clifton House na krótki odpoczynek. Kiedy wrócił do kablówki na przeprawę powrotną, reporter napisał, że wziął udział w ” poczęstunku dostarczonym przez Pana Kavanagha z hotelu Great Western.”Podróż powrotna-wykonana szybko i bez incydentów-była prawie anty-kulminacją. „Z pewnością stoi na czele ciasnych sznurkowców, a posiadanie tyle chłodu i zupełnego braku strachu musi być luksusem” – powiedział ekspresowy artykuł. „Vive Blondin .”
plany Blondina na przyszłość, zwłaszcza na przeprawę 4 lipca, były szeroko nagłaśniane. Scena nad rzeką, kiedy nadeszły wakacje, musiała być dziwna. Każdy punkt widokowy – każde drzewo, każda skała, a także każde miejsce na trybunach-był zajęty przez ogromny tłum, chorobliwie przekonany, że Blondin straci równowagę i zanurzy się w wąwozie Niagara. Nigdy nie spuszczali z niego wzroku, żeby nie przegapić okropnej chwili. Obstawianie wyników było ponoć ogromne.
o wyznaczonej godzinie Blondin pojawił się na amerykańskim końcu kabla bez swojego 38-metrowego drążka równoważącego. W połowie drogi położył się na całej długości na kablu, kładąc jedną stopę nad drugą. Szedł szybko do tyłu, balansował na jednej nodze, wyciągał drugą, a także swoje ciało nad „wrzącą potopem”, wirował wokół, jakby był ” na obrotowym stołku, powtarzał to w tenterze kabla, wziął kolbę z kieszeni i wypił, a następnie zakończył podróż.
po około godzinie odpoczynku pojawił się na kanadyjskim końcu kabla, machając workiem. Kiedy został nałożony na głowę, widzowie zobaczyli, że sięga do kolan, pozbawiając go wzroku i użycia rąk. Z tym utrudnieniem powtórzył w drodze powrotnej ewolucję wcześniejszego przejścia. „W rzeczywistości, napisał the ecstatic Express reporter,” trudno uwierzyć, że wyczyn był rzeczywiście prawdziwy, i stoi patrząc na smukły sznur i okropną zatokę w stanie całkowitego oszołomienia. … Patrzę na to jak na sen.”
15 lipca Express poinformował o” pożegnalnym ” występie Blondin. Podobno dokonał pierwszego przejścia idąc w tył od strony amerykańskiej na stronę kanadyjską. W drodze powrotnej popchnął taczkę”, zatrzymując się w środku, aby wykonać kilka akrobacji.”Tego dnia zgromadził największy tłum jak dotąd.
ale było więcej, Blondin nie miał zamiaru się żegnać, podczas gdy tłumy nadal rosły. W środę, 3 sierpnia, bez wątpienia „na powszechną prośbę”, ogłosił czwarte Przejście. Społeczności po obu stronach Wodospadu Niagara były zatłoczone przez odwiedzających, przewyższając tłumy wszystkich poprzednich wystaw. Tłumy przybyły nie tylko z Buffalo i Toronto, ale także z Rochester i wielu innych miast. Linie kolejowe i parowe prowadziły wycieczki.
Blondin pojawił się około czwartej trzydzieści po południu i szybko przeszedł ze strony amerykańskiej na kanadyjską w tym, co reporter opisał jako ” potknięcie tempa. Odpoczywał przez około piętnaście minut w Kanadzie i rozpoczął swój powrót. Mniej więcej w połowie drogi do centrum, zatrzymał się i usiadł, a następnie rozciągnął się na całej długości. Po tym, zaczął robić „kilka śmiałych wybryków” i w końcu stanął na głowie „przynajmniej na chwilę”, machając i kopając nogami w „najbardziej lekkomyślny i niedorzeczny sposób.”
następnie wznowił podróż, ale zatrzymał się, aby powtórzyć swoje wybryki z dodatkiem salta do tyłu i jednego lub dwóch nagłych huśtawek wokół kabla. (Krzyki pań.) Położył swój drążek balansujący na linach faceta, udał się na Środkową odległość liny, zamachnął się pod nią rękami i zaczął pracować tam iz powrotem rękami i stopami, w stylu małpy. Urozmaicił ten występ, ściskając Kabel obiema rękami, wymachując od niego ciałem, a następnie wisząc przez kilka sekund obiema rękami, a na koniec jedną ręką.
wielokrotnie obracał Salta po modzie małych chłopców, rzucając nogami nad głową i między ramionami i wisząc za stawami barkowymi w ” najbardziej nienaturalnej pozycji.”Trzymał swoje ciało w pozycji poziomej rękami, a następnie zawiesił się za obie nogi, a później za jedną nogę, z niczym poza powietrzem i siłą i umiejętnościami między nim a szalejącymi wodami poniżej. Wirował wokół kabla, odwrócił więcej salta i znów stanął na głowie. Powtórzył wiele kaskaderów kilka razy, zanim powrócił na amerykańską stronę Niagary, kończąc spektakl „wystarczająco ekscytujący”, według reportera „Express”, dla najbardziej chciwego poszukiwacza wrażeń.”
następnie, 17 sierpnia, przyszedł występ, który w czystej ekscytacji—i prawdziwym niebezpieczeństwie-przewyższył wszystko, co Blondin próbował. Przeszedł od strony amerykańskiej, wykonując wiele swoich zwykłych akrobacji. Ale potem, po krótkim odpoczynku, pojawił się na kanadyjskim końcu kabla z Harrym Colcordem trzymającym się za plecy.
Colcord ważył mniej więcej tyle samo, co Blondin-140 funtów – tak, że Francuz miał masę równą swojej własnej, plus swój 45-funtowy drążek równoważący.
dwa zapętlone sznury zwisały z ramion Blondina, a do tych Kolcordów wepchnął nogi tak, że jechał na pickabacku, ręce miał wokół szyi Blondina. Mały wire-walker pokonał około jednej trzeciej dystansu szybko, bez oznak zmęczenia. Następnie zatrzymał się i poprosił Colcord, aby wysunął nogi z zawiesi i stanął na lince, trzymając się ramion Blondina. Po tym, jak Blondin odpoczął kilka minut, Colcord ponownie zamontował-nie było to łatwe wyczyn ze względu na śliskie rajstopy, które nosił Blondin—i poszli dalej.
wkrótce okazało się dla widzów, że ciężar Kolcordu i długość przejścia mówiły o Blondinie. Coraz częściej stawałem się postój dla odpoczynek. Colcord, dla którego było to nowe doświadczenie, stawał się coraz bardziej przerażony. Ostrzegano go, aby nie patrzył w dół, ale jego oczy były nieodparcie przyciągane do białych wód 190 stóp poniżej. Był zafascynowany iluzją, że on i Blondin poruszają się szybko w górę rzeki.
dotarli teraz do środka kabla, a tu, gdzie nie było Lin męskich, kołysał się niepokojąco. Blondin zdawał się zataczać pod jego ciężarem. Jego biegun balansujący huśtał się wściekle w górę iw dół. Colcord miał wszystko, co mógł zrobić, aby słuchać wskazówek, aby ” spocząć jak martwy ciężar na moich plecach.”Blondin powiedział mu:” Jeśli mam się kołysać lub potknąć, nie próbuj się zrównoważyć.”Teraz, na najbardziej niebezpiecznym etapie przeprawy, Colcord po prostu musiał wykonywać rozkazy.
na brzegu tłumy były pod ogromnym napięciem emocjonalnym. Niektórzy zasłaniali oczy w obawie przed tym, co mogą zobaczyć, a mimo to nie mogli odwrócić wzroku.
w odważnej próbie odzyskania równowagi, Blondin pobiegł szybko wzdłuż trzydziestu stóp kabla do pierwszego faceta nawleczonego po stronie amerykańskiej. Tutaj zatrzymał się, aby odzyskać siły i oddech i odpocząć od wysiłku pleców. Położył jedną stopę na lince faceta przy kablu i natychmiast się złamał. Musiał zacząć od nowa odzyskiwać równowagę—wyczyn utrudniony przez fakt, że nagłe uwolnienie napięcia z jednej strony spowodowało szarpnięcie kabla na boki. Ale mimo tego zaskoczenia, Blondin odzyskał równowagę po chwili i rzucił się do następnej pary Lin męskich.
znowu kazał colcordowi wysiąść. Ciało Blondin było sztywne, każdy mięsień napięty. Krople potu wyróżniały się na jego twarzy i ciele. Kiedy wreszcie mógł łatwiej oddychać, rozkazał colcordowi wrócić na pozycję, rozpoczął powolne wznoszenie się po zboczu liny i w końcu dotarł do amerykańskiego brzegu.
nigdy nie było takiego tłumu czekającego na niego. Napięcie nagle ulżyło, ludzie podbiegli w jego stronę. Blondin był przerażony. Zaczął się obawiać, że on i Colcord mogą zostać wepchnięci nad bank przez nacisk tych, którzy pchają się od tyłu.
co mam zrobić?”zapytał Colcord.
„pośpieszcie się i przejedźcie przez nie” – apelował Colcord, A To właśnie zrobił Blondin.
szalenie podekscytowani podnieśli dwóch mężczyzn na ramiona i zachrypli. (Blondin później powiedział Colcordowi, że lina faceta pękła, ponieważ ktoś manipulował nią. Blondin obstawiał ogromne zakłady i podejrzewał, że jakiś hazardzista próbował lekko zważyć Szale przeciwko niemu.)
ostatniego dnia sierpnia Blondin dał swój pierwszy nocny występ. Było to na długo przed nadejściem zmasowanych reflektorów nad wodospadem Niagara, a aby złagodzić ciemność przejścia, na każdym końcu kabla umieszczono reflektory Lokomotywy. Blondin nosił kolorowe światła na czubkach swojego bieguna balansującego, aby tłum mógł śledzić jego postępy.
wydawało się tysiącom obserwujących, że mały Francuz za bardzo naciskał na swoje umiejętności i szczęście. Byli tego pewni, gdy nagle zgasły światła na jego biegunie, gdy dotarł do połowy swojej podróży. Ale ci, którzy byli wystarczająco blisko kabla, aby go dotknąć, mogli stwierdzić po wibracjach, że wciąż na nim jest i bezpiecznie ukończył podróż.
w kolejnych wyprawach Blondin the showman jeszcze bardziej upiększał wyczyny Blondin the tightrope walker. Kiedyś skrzyżował się z koszami na nogach i kajdanami na ciele. Innym razem niósł stół i krzesło i próbował usiąść na krześle z dwiema nogami zrównoważonymi na kablu. Krzesło wpadło do Niagary, a Blondin prawie upadł. Odzyskał równowagę, usiadł na kablu i zjadł kawałek ciasta, popijając szampanem.
ku uciesze biznesmenów po obu stronach Niagary, Blondin powrócił w 1860 roku i powtórzył kilka swoich wyczynów na kablu nawleczonym nad hydromasażem. Były prezydent Millard Fillmore, który mieszkał w Buffalo, znany jest z oglądania jednego z przejazdów w 1859 roku, a we wrześniu 1860 roku Blondin ponownie niósł Colcord na plecach przed księciem Walii, który miał zostać królem Edwardem VII.
kiedy opuścił Niagarę, Blondin wciąż miał przed sobą długą karierę. Występował na Coney Island latem 1888 roku, a kiedy dał swój ostatni występ—w Belfaście w Irlandii, w 1896 roku w wieku 72 lat—mówi się, że chodził po drucie tak zwinnie, jak zawsze. Przez lata mieszkał w pobliżu Londynu, w domu, który nazwał Niagara House i tam zmarł w 1897 roku.
tymczasem w samej Niagarze Blondin miał wielu naśladowców na przestrzeni lat, ale chociaż kilku z nich dokonało wyczynów o równych umiejętnościach, to Blondin pozostał bohaterem Niagary i nikt nigdy nie zajął jego miejsca w sympatii publiczności. Pisano o nim piosenki, a po latach, na długich werandach zwróconych w stronę wąwozu, ludzie, którzy jako dzieci byli świadkami jego wyczynów, wciąż mówili o odważnym Francuzie z niebieskimi oczami i falistymi blond włosami, który sprawiał, że sapali i odwracali wzrok i patrzyli ponownie, gdy wykonywał swoje niesamowite wybryki, wyjątkowo obojętny na makabryczną śmierć, która była tylko lekkim błędem.