życie Mohameda Edrisa, jakie znał w Bangladeskich stoczniach recyklingu statków, zakończyło się o godzinie 11.30 w sobotę 11 kwietnia 2015. 38-letni kuter do metalu pracował wraz ze 100 innymi na 19 600-tonowym kontenerowcu Eurus London w stoczni Ferdous Steel Corporation w Chittagong, gdy doszło do katastrofy.
jego zadaniem było odcięcie ogromnego 40-tonowego śmigła za pomocą palnika. Zadzwonił alarm, powiedział, Kiedy zobaczył, że duża metalowa platforma została umieszczona pod śmigłem, aby zapobiec spadaniu w błoto na plaży.
” powiedziałem przełożonemu i dwóm innym, że jest niebezpieczny, ponieważ może się odbić, gdy spadnie śmigło. Powiedziałem im, że nie mogę tego zrobić, ale nalegali, że to zrobiłem ” – powiedział. Był posłuszny i prawie umarł. Śmigło wyrwało się, uderzyło w metalową płytę i odskoczyło zgodnie z przewidywaniami. Odciął mu lewą nogę poniżej kolana, oślepił go jednym okiem i prawie złamał kręgosłup.
Stoczniowiec zapłacił za leczenie szpitalne, dał mu 125 000 funtów odszkodowania i 460 Bdt tygodniowo przez dziewięć miesięcy. Teraz on i siedmiu członków rodziny, których wspierał, polegają na jałmużnach od przyjaciół. Ale w przypadku testu prawnego Zodiac Maritime, londyńska firma żeglugowa, która zarządzała Eurus London, dopóki nie została sprzedana na złom, mogła zostać pociągnięta do odpowiedzialności.
w sprawie, w której brytyjscy, amerykańscy i europejscy armatorzy i menedżerowie zostali pociągnięci do odpowiedzialności za wiele zgonów i wypadków, które mają miejsce każdego roku w Bangladeszskich, indyjskich i pakistańskich stoczniach rozbiórkowych, brytyjska firma prawnicza Leigh Day pozywa Zodiac za zaniedbanie w imieniu Edrisa. Twierdzi, że Zodiac, który zarządza około 150 dużymi statkami i jest własnością Eyala ofera, syna zmarłego Izraelskiego magnata żeglugowego Sammy ’ ego ofera, powinien wiedzieć, jak niebezpieczne były złomowiska Chittagong, gdy statek został sprzedany na złom GMS, amerykańskiemu „kupcowi gotówkowemu” lub pośrednikowi.
„Zodiac wiedział, lub powinien był wiedzieć, że istnieje przewidywalne ryzyko fizycznej szkody dla pracowników, gdy pozwolili, aby ich statek został sprzedany stoczni w Chittagong za pośrednictwem kupca gotówkowego”, mówi Martyn Day, dyrektor Leigh Day.
potrzebne są nowe działania prawne, mówią ekolodzy i związki zawodowe, ze względu na stałą liczbę zgonów i obrażeń pracowników. Na jednym poziomie rozbiórki statków są jedną z najbardziej ekologicznych gałęzi przemysłu na świecie, a każda Nakrętka, śruba i blacha na statku są poddawane recyklingowi. Zatrudnia również setki tysięcy osób w niektórych najbiedniejszych krajach świata. Ale, mówią krytycy, właściciele świadomie powodują cierpienie pracowników, wysyłając swoje statki do recyklingu na azjatyckich plażach. W ciągu ostatnich dwóch lat brytyjskie firmy wysłały na plażę 28 statków, w tym sześć do Chittagong. Dwa statki czekające na demontaż w stoczni w zeszłym tygodniu były zarządzane przez Zodiak.
” armatorzy chronią się przed odpowiedzialnością poprzez wykorzystanie środków pieniężnych nabywców. Ci dealerzy złomu sprzedają statki po najwyższej oferowanej cenie ” – mówi Ingvild Jenssen, dyrektor Shipbreaking Platform, brukselskiej koalicji środowiskowej, praw człowieka i grup pracy. „Wszystkie statki, które trafiają na plaże Bangladeszu, Pakistanu lub Indii, przechodzą przez kupujących gotówkę, a cała sprzedaż kupującym gotówkę jest wyraźnie złomem, w którym wyższa cena wskazuje, że statek zostanie wyrzucony na brzeg.”
ponad 800 dużych statków rozbija się każdego roku, zdecydowana większość na plażach Azji. Właściciele mogą zarobić dodatkowe $1m do $4m (£740,000 do £2.96m) na statek w przypadku sprzedaży stoczni azjatyckich za pośrednictwem nabywców gotówkowych, zamiast decydować się na stocznie recyklingu o wyższych standardach, mówi Jenssen. „Nikt nie zmusza przemysłu do wysyłania tam statków do demontażu. Postanawiają je wysłać ” – mówi.
Edris, który przybył do Chittagong w wieku 14 lat i który do czasu wypadku pracował na sześciu 14-godzinnych zmianach tygodniowo, zarabiając £3.20 dziennie, jest jednym z tysięcy pracowników, którzy zostali ranni na podwórkach od czasu pojawienia się w 1960 roku. nie ma oficjalnych statystyk, ale grupy pracy mówią, że w ciągu ostatnich 10 lat zginęło ponad 125 osób.
Chittagong jest obecnie największym na świecie ośrodkiem rozbiórki statków, w ubiegłym roku recykling 230 statków i produkcja 10 mln ton stali – do 60% całej stali używanej w Bangladeszu. Większość pracowników migruje z obszarów wiejskich. Wynajęci w gangach, mieszkają w zatłoczonych szałasach w pobliżu podwórek. Ferdous yard jest jak wiele innych. Ukryty za wysokimi metalowymi bramami, opada do Zatoki Bengalskiej. To może potrwać miesiące dla młodych mężczyzn, dzierżących tylko młoty i nożyce do metalu, aby zdemontować duży Statek.
” Chittagong jest najtańszym miejscem na złom statków, ale cena cierpi. W tym roku zginęło tu 9 osób. Nikt nie czuje się odpowiedzialny za życie tych ludzi ” – mówi Muhammed Ali Shahin, Koordynator Platformy Shipbreaking w Bangladeszu. Mówi, że prawo nie zapewnia ochrony. – Przepisy UE uniemożliwiają rozbicie statków pływających pod banderą UE na plażach azjatyckich, ale ponieważ właściciele mogą łatwo „odbijać” statki, mają one niewielką siłę.”
Międzynarodowa Organizacja Morska ONZ uchwaliła Konwencję z Hongkongu (HKC) w 2009 roku. Wymaga to, aby armatorzy i państwa nie stwarzały zagrożenia dla zdrowia ludzkiego, bezpieczeństwa i środowiska. Ale, mówi Platforma Shipbreaking, to nie zatrzymuje plażowanie statków, który jest obwiniany za większość wypadków, i jest mało prawdopodobne, aby wejść w życie przez lata, ponieważ wymaga 15 państwa, i 40% światowej żeglugi handlowej, aby się zarejestrować.
„branża zmierza do przyjęcia standardów Hongkongu”, mówi Nikos Mikelis, dyrektor niewykonawczy GMS. – Istnieje duże prawdopodobieństwo, że konwencja wejdzie w życie w ciągu najbliższych pięciu do siedmiu lat. Ratyfikacja i osiągnięcie celów HKC nie będzie zbyt trudne.- Przekonuje, że grupy takie jak Platforma demontażu statków są naiwne, a domagając się zakończenia plażowania, zagrażają środkom utrzymania pracowników w niektórych najbiedniejszych krajach świata.
widzi postęp. „Japonia i Indie inwestują 100 mln dolarów w modernizacje. Czterdzieści jeden jardów na 120 W Alang w Indiach spełnia teraz standardy HKC, a 15 innych zmierza w kierunku bezpieczniejszej i czystszej pracy. Ale w Bangladeszu tylko jedna Stocznia spełnia międzynarodowe standardy.”
Mikelis mówi, że główne firmy żeglugowe, takie jak Maersk, mają teraz umowy z poszczególnymi stoczniami. „Branża chce poprawy, ale musi inwestować, aby się poprawić”, mówi.
w przypadku zodiaku Martyn Day twierdzi, że firma znała metody demontażu statków w Chittagong, jednak sprzedała Eurus London on w pełnej świadomości, że zostanie rozbita w niebezpiecznych warunkach. „Mieli obowiązek nie sprzedawać statków stoczniom Bangladeszu za pośrednictwem swoich kontrahentów lub nabywców gotówki”, mówi. „Zodiak sprzedał go Kupującemu gotówką, wiedząc, że zostanie zdemontowany w niebezpiecznych warunkach.”
w oświadczeniu dla obserwatora, Zodiak powiedział, że wypadek miał miejsce cztery miesiące po tym, jak statek został sprzedany zewnętrznemu nabywcy. – Zaprzeczamy wszelkiej odpowiedzialności za obrażenia odniesione przez Pana Edrisa i kwestionujemy roszczenie.”
dodał: „stocznia, w której zatrudniony był Pan Edris, nie była wykonawcą zodiaku, A Zodiak nie wybrał stoczni użytej do demontażu statku. Zodiac nie ma kontroli nad praktykami pracy w stoczniach rozbiórkowych. Roszczenie ma na celu rozszerzenie prawa zaniedbania poza wszelkie uznane granice. W tej sprawie stosuje się prawo Bangladeszu.”
wpływ urazu na rodziny pracowników jest ogromny. „Edris zapewnił siedem osób”, powiedział jeden człowiek, który go zna. „Nie ma oszczędności. Jest zły. Jest teraz całkowicie zależny od hojności przyjaciół i rodziny. Jego dzieci boją się go, ponieważ dużo płacze i krzyczy z bólu.
Nie mam nadziei. Nigdy nie będę w stanie wrócić do pracy. Mam stalowe płyty w ciele i mogę chodzić tylko na kijach, ciągle mnie boli. Chcę otworzyć sklep, ale to wymaga 500,000 Bdt.
” widziałem wielu ludzi zabitych i rannych. To bardzo niebezpieczna praca. I tell people not to work there.”
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Udostępnij na Facebooku
- Udostępnij na Twitterze
- Udostępnij przez e-mail
- Udostępnij na LinkedIn
- Udostępnij na Pintereście
- Udostępnij na WhatsApp
- Udostępnij na Messenger