Choroba Blounta

choroba Blounta odnosi się do miejscowego zaburzenia wzrostu przyśrodkowego aspektu proksymalnej metafizyki piszczelowej i/lub nasady kości piszczelowej, które powoduje powstanie wargi piszczelowej. Stan jest zwykle obustronny.

Epidemiologia

nie ma rozpoznanego wzoru dziedziczenia.

Prezentacja kliniczna

klinicznie dziecko często przedstawia się z pochyleniem nóg (Tibia vara) z niewielkim bólem lub bez towarzyszącego mu bólu.

patologia

występuje względny brak wzrostu przyśrodkowej bliższej kości piszczelowej, prawdopodobnie wtórny do wzrostu sił ściskających bliższej kości piszczelowej.

podtypy

istnieją formy infantylne, młodzieńcze i młodzieńcze. Typ infantylny jest 5x częściej niż inne i jest widoczny szczególnie u wczesnych spacerowiczów. Wydaje się być wynikiem nieprawidłowych sił ściskających hamujących wzrost na przyśrodkowej płytce wzrostu, a nie z martwicy jałowej.

Typ młodzieńczy występuje u starszych dzieci z nadwagą i jest łagodniejszą chorobą. Często jest jednostronny i pourazowy.

Klasyfikacja

warunek można podzielić na sześć etapów zgodnie z systemem zaproponowanym przez Langenskiold et al. 2. Zobacz: Langenskiold classification of Blount disease.

cechy radiograficzne

trzon piszczelowy znajduje się w pozycji warstewkowej, a nasadka jest w kształcie klina, rozdrobniona lub może wyglądać na nieobecną. Przylegająca metafizyka jest również przygnębiona i ma dziób przypominający wypukłość kości rarytasowej zorientowanej przyśrodkowo. Powoduje to wzrost kąta metafizyczno-diapycznego Drennana (Zwykle o ponad 11º). Boczna ściana korowa górnej części kości piszczelowej pozostaje wyraźnie prosta.

przedoperacyjny rezonans magnetyczny może być stosowany do wykrywania prętów kostnych.

leczenie i rokowanie

leczenie zależy od podtypu i stopnia zaawansowania. Jako zasada ogólna:

  • Faza infantylna lub wczesna: często zarządzana zachowawczo
  • Faza młodzieńcza lub późna: bliższa OSTEOTOMIA kości piszczelowej jest często uważana za

Historia i etymologia

została po raz pierwszy opisana przez Blounta w 1932 roku.

diagnostyka różnicowa

dla kłaniania się nóg rozważ: różnicowa dla kłaniania się nóg u dzieci.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.