Kardiomiopatiapotencjalnie letalne zaburzenia rytmu serca i ich postępowanie w kardiomiopatii przerostowej

oceniono częstość występowania potencjalnie letalnych zaburzeń rytmu serca (PLA) w grupach pacjentów z kardiomiopatią przerostową, ale nie zgłoszono częstości ich występowania (częstości ich występowania) podczas długotrwałej obserwacji. W związku z tym u 50 pacjentów leczonych dużymi dawkami leków blokujących receptory β-adrenergiczne, którzy byli obserwowani przez okres od 2 do 14 lat (średnia 5,9), badano chorobę układu przewodzenia (zespół chorego węzła zatokowego i chorobę komorową His), kuplety komorowe i częstoskurcz komorowy (VT) wykrywany rutynowymi elektrokardiogramami, okresowe 24-godzinne monitorowanie Holtera i okresowe testy wysiłkowe. Szesnaście Pla wykrytych na początku obserwacji zostało wyłączonych z analizy aktuarialnej dla nowych Pla. U 21 pacjentów wystąpiły 24 nowe PLAs (7 z CSD, 1 pacjent z utrzymującym się częstoskurczem nadkomorowym, 6 z kupletami komorowymi i 10 z VT); tylko 43% z tych PLAs było zwiastowane nowymi objawami. U 6 pacjentów arytmia wywołała objawy i została zidentyfikowana na podstawie rutynowego elektrokardiogramu. 3 pacjentów z chorobą komorową his przedstawione z omdlenia i wymagane elektrofizjologiczne potwierdzenie tej diagnozy. U tylko 1 pacjenta stwierdzono PLA (kuplety komorowe) wykryte tylko przez testy wysiłkowe. Wszystkie inne komorowe zaburzenia rytmu zostały wykryte przez monitorowanie Holtera. Częstość występowania CSD U 47 pacjentów wolnych od tego stanu na początku badania wynosiła 5% po 5 latach i 33% po 10 latach. Częstość występowania kupletów komorowych lub VT u 39 pacjentów wolnych od tych wartości w momencie wejścia na rynek wynosiła 26% w wieku 5 lat i 75% w wieku 10 lat, a częstość występowania VT wynosiła tylko 18% w wieku 5 lat i 40% w wieku 10 lat. Częstość występowania wszystkich kategorii nowych PLAs u 50 pacjentów wynosiła 32% Po 5 latach I 81% po 10 latach. Ponieważ nowe PLA są częste podczas długotrwałej obserwacji, a większość z nich nie może być odpowiednio wykryta bez nadzoru, zaleca się okresowe monitorowanie Holtera—przynajmniej raz w roku—.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.