głodne duchy: ich historia i pochodzenie


Japoński głodny duch, fragment obrazu scroll c1800.
Źródło zdjęcia: Wikimedia Commons

Pan powiedział: to ludzie grzesznych czynów spowodowani ich poprzednimi występkami stają się duchami po śmierci. Proszę, posłuchaj mnie, opowiem ci szczegółowo.
– Garuda Purana, Wedy, wers 2.22.

głodne duchy są podobnymi do demonów istotami opisanymi w tekstach buddyjskich, taoistycznych, hinduistycznych, Sikhów i dżinów jako resztki zmarłych, którzy są dotknięci nienasyconym pragnieniem, głodem lub pragnieniem w wyniku złych uczynków lub złych intencji dokonanych w ich czasach życia. Spotykane w każdym zakątku Dalekiego Wschodu, od Filipin po Japonię i Chiny, Tajlandię, Laos, Birmę, Indie i Pakistan, są powszechnie opisywane jako ludzkie upiory o zmumifikowanej skórze, wąskich, uschniętych kończynach, grubo wybrzuszonych żołądkach, długich cienkich szyjach i maleńkich ustach.


Hungry ghosts, or Pyetta, in Birmese representation, 1906.Z
trzydzieści siedem Nats, z południowo-wschodniej Azji Biblioteki Cyfrowej Sir Richard Carnac.
Źródło zdjęcia: Wikimedia Commons

zdefiniowane przez fuzję gniewu i pożądania, dręczone niespełnionymi pragnieniami i nienasyconymi żądaniami niemożliwej satysfakcji, głodne duchy są skazane na zamieszkiwanie mrocznych i ponurych miejsc w Królestwie żywych. Ich specyficzny głód różni się w zależności od ich przeszłej karmy i grzechów, za które odpokutują. Niektórzy mogą jeść, ale nie można znaleźć jedzenia lub picia. Inni mogą znaleźć jedzenie i picie, ale mają otworkowate usta i nie mogą połykać. Dla innych żywność wybucha w płomieniach lub gnije, nawet gdy ją pożerają. Japońskie głodne duchy zwane gaki muszą jeść odchody, podczas gdy te zwane jikininki są przeklęte, by pożerać ludzkie ciała. Zgodnie z tradycją hinduską głodne duchy mogą bez końca szukać konkretnych przedmiotów, emocji lub ludzi, tych rzeczy, które je opętały lub spowodowały, że popełniły złe uczynki, gdy żyły: bogactwa, klejnoty, dzieci, a nawet strach lub witalność żywych.

w mitologii chrześcijańskiej występuje postać głodnego ducha zwanego Grigori. Wspominani w Księdze Henocha, Grigori i ich potomstwo, stworzeni przez Związek Grigori i ludzi, wędrują po ziemi bez końca tęskniąc za jedzeniem, chociaż nie mają ust do jedzenia ani picia. W Chinach głodne duchy obejmują duchy zmarłych przodków, którzy są zmuszeni do powrotu do królestwa ziemskiego podczas siódmego miesiąca chińskiego kalendarza księżycowego w sierpniu. Duchy te mogą jeść ludzkie jedzenie, a ofiary z ciasta, owoców i ryżu są zwykle pomijane dla nich, podczas gdy amulety są noszone i kadzidła są palone, aby chronić przed tymi, którzy mają złe intencje lub nienasyconą potrzebę.


mogą wyglądać jak anioły, ale są głodnymi duchami:
Grigori opisany w Księdze Henocha. Źródło zdjęcia: Wikimedia Commons

pragnienia głodnych duchów nigdy nie są zaspokojone i muszą bez końca szukać gratyfikacji u żyjących. Mogą również powodować nieszczęście dla tych, których energia chi jest wyczerpana lub których szczęście jest złe. Niektórzy dążą do posiadania mężczyzn i kobiet o słabej woli,aby pozbyć się ich dusz i przejąć ich ciała, tym lepiej jeść i pić. Oprócz głodu, głodne duchy mogą cierpieć z powodu niemodnego ciepła i zimna; księżyc pali je latem, podczas gdy słońce zamraża je zimą, dodając do ich męki. Cierpienie tych stworzeń przypomina cierpienie dusz skazanych na piekło, ale odróżnia je fakt, że potępieni są ograniczeni do podziemnego królestwa, podczas gdy głodne duchy mogą okupować świat żywych.

w buddyzmie głodne duchy są często postrzegane jako metafora tych osób, które podążają ścieżką niewłaściwego pragnienia, które cierpią z powodu duchowej pustki, które nie widzą niemożności skorygowania tego, co już się stało lub które tworzą nienaturalne przywiązanie do przeszłości. Głodne duchy są czasami używane jako metafora uzależnienia od narkotyków.

na zachodzie czas głodnych duchów jest podświadomie związany z czasem Halloween, kiedy duchy bliskich mogą powrócić do królestwa żywych i zostać powitane – lub przynieść ze sobą niepożądane duchy pełne złośliwych intencji. Świeca umieszczona w latarni jack o ’ lub na parapecie prowadzi dusze ukochanego domu, podczas gdy sama Latarnia jack o ostrzega głodne duchy.


druga część zwoju głodnych duchów, przedstawiająca świat głodnych duchów, jedną z sześciu krain buddyzmu oraz opowieści o ich zbawieniu. Ta szczególna sekcja wyjaśnia, w jaki sposób osoby urodzone jako głodne duchy są ratowane przez ofiary żywych i opowiada historię jednego z trzydziestu sześciu rodzajów głodnych duchów, którzy nieustannie szukają wody do picia. Centralna scena tej sekcji pokazuje ludzi wylewających wodę na znacznik pogrzebowy dla ullambana festival for the dead. Muzeum Narodowe Kioto. Źródło zdjęcia: Wikimedia Commons

Tirokudda Kanda: Hungry Shades Outside the Walls
(Petavatthu Verse 1.5, translated by Thanissaro Bhikkhu, 2010)

poza murami stoją,
& na rozdrożu.
na słupkach drzwi stoją,
wracają do starych domów.
ale kiedy podaje się posiłek z obfitym jedzeniem
& napojem,
nikt ich nie pamięta:
taka jest kamma żywych istot.
tak więc ci, którzy czują współczucie dla swoich zmarłych krewnych
oddają na czas odpowiednie jedzenie
& pij — wykwintne, czyste —
„niech to będzie dla naszych krewnych. Niech nasi krewni będą szczęśliwi!”
a ci, którzy się tam zebrali,
zgromadzeni bliscy,
z wdzięcznością udzielają błogosławieństwa
za obfite jedzenie & pij:
” Niech żyją długo nasi krewni
dzięki którym zyskaliśmy .
zostaliśmy uhonorowani,
a darczyńcy nie są bez nagrody!”
bo tam
nie ma rolnictwa, nie ma pasterstwa bydła,
nie ma handlu, nie ma handlu pieniędzmi.
żyją na tym, co tu podane,
głodne cienie, których czas tutaj się skończył.
jak woda pada na wzgórzu spływa do doliny,
nawet to, co tu podane, przynosi korzyść zmarłym.
tak jak rzeki pełne wody napełniają ocean w pełni,
nawet to, co jest tu podane, przynosi korzyść zmarłym.
„on mi dał, ona działała w moim imieniu,
to byli moi krewni, towarzysze, przyjaciele”:
należy składać ofiary za zmarłych
, gdy się tak zastanawia nad rzeczami dokonanymi w przeszłości.
bez płaczu, bez smutku żaden inny lament
nie przynosi korzyści zmarłym, których krewni utrzymują się w ten sposób.
ale kiedy ta ofiara jest dana,
dobrze umieszczona w Sangi,
to działa na ich długoterminową korzyść i natychmiast zyskują.
w ten sposób został pokazany właściwy obowiązek
wobec krewnych,
wielki zaszczyt został zadany zmarłym,
i mnisi otrzymali siłę:
zasługa, którą zdobyłeś, nie jest mała.
___________________________________________________________

fragment Garuda Purana (Wedy), wyjaśniający pochodzenie jednego głodnego ducha:
tłumaczenie J. L. Shastri, werset 2.7.53-2.7.61, z VEDA-Wedy i wiedzy wedyjskiej Online

kiedyś starsza kobieta z kasty brahmana udała się do świętego miejsca Bhadravrata. Starsza kobieta mieszkała z synem w wieku pięciu lat.

ja jako Kameleon ksatriya zatrzymałem ją na pustyni, zostałem zbójnikiem i zabrałem jej viaticum z ubraniami wraz z suknią jej syna. Owinąłem je wokół głowy i chciałem odejść. Widziałem chłopca pijącego wodę ze słoika. W tej dziczy było tylko tyle wody.

przestraszyłam chłopca od picia wody i będąc spragnionym sama zaczęłam pić ze słoika. Chłopiec zmarł z pragnienia, a matka, która została dotknięta smutkiem, również zmarła, rzucając się do suchej studni.

o brahmana, przez ten grzech stałem się duchem z ustami małymi jak dziura igły i ciałem ogromnym jak Góra.
mimo, że dostaję jedzenie, nie mogę jeść.
chociaż palę z głodu usta mi się kurczą.
skoro w ustach mam dziurkę równą igle jestem znany jako Sucimukha.”

wygnaj głodne duchy ze swojego domu. The Philippine Star, 9 Lipca 2011. 25 października 2011
Fundamentals of Buddhism: Rebirth. Buddhanet. 26 Października 2011
Garuda Purana.Tłumaczenie: J. L. Shastri Ancient Indian Tradition and Mythology 12-14, Motilal Banarsidass, Delhi 1982. VEDA-Wedy i Wiedza wedyjska Online
głodny Duch. Wikipedia. 25 Października 2011
Hungry Ghost Festival. Kulturowe Chiny. 26.10.2011
Preta Wikipendia. Retrieved 25 October 2011
Tirokudda Kanda: Hungry Shades Outside the Walls (Pv 1.5), translated from the Pali by Thanissaro Bhikkhu. Dostęp do Insight, 8 sierpnia 2010.2011-10-24 11: 00
Ullambana (dzień przodka) w tradycji indyjskiej. Starożytne Światy. 5 sierpnia 2008 r. Dodano 24 Października 2011

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.