w naszej serii o historii seksualnej autorzy badają zmieniające się obyczaje seksualne od starożytności do dziś.
podobnie jak niespokojni mężczyźni, którzy rozpoczęli wykopaliska w Pompejach w XVIII wieku i odkryli więcej o starożytnych Włochach, niż się spodziewali – takich jak lampy o kształcie fallicznym-historycy seksu regularnie konfrontują się z studiami przypadków z przeszłości, które kwestionują ich własną etykę. Ci, którzy pracowali na ulicach Pompejów i obsługiwali klientów w burdelach, żyli ciężko, ale wiele malowideł, które przetrwały, przedstawia kobiety jako erotyczne i egzotyczne.
malowidła ścienne z burdeli i budynków, które służyły jako burdele (takie jak karczmy, stołówki i tawerny) pokazują kobiety o jasnej skórze, nagie (z wyjątkiem okazjonalnego zespołu Piersi), ze stylizowanymi włosami, w różnych pozycjach seksualnych z młodymi, opalonymi, wysportowanymi mężczyznami. Figurki znajdują się na łóżkach, które czasami są ozdobne i ozdobione dekoracyjnymi kołdrami.
w budynkach określanych jako burdele, malowidła mogły być przeznaczone do wzbudzania klientów. Mogły one również funkcjonować jako menu obrazkowe lub nawet służyć jako instrukcje obsługi dla bardziej niedoświadczonych klientów. W budynkach określanych jako prywatne rezydencje sceny miały najprawdopodobniej charakter dekoracyjny, ale także być może były przeznaczone dla podniebienia.
wbrew wyidealizowanym obrazom, same burdele dostarczają dowodów na to, że kobiety pracowały w celach, zwykle wystarczająco dużych, aby pomieścić wąskie łóżko. Brak okien w większości świadczy o ciemności komórek, a także o ograniczonym przepływie powietrza.
Wykopaliska sugerują również, że cele były zwykle bez drzwi, co oznacza, że pomieszczenia mogły być zasłonięte. Odkryli również kamienne łóżka. Prawdopodobnie używano również drewnianych łóżek i palet, ale zginęłyby w erupcji Wezuwiusza w 79 r.n. e.
warunki, w których pracowały kobiety, nie były niepokojące dla właścicieli burdelu, klientów ani nikogo innego, ponieważ większość pracowników seksualnych w starożytnych Włoszech była niewolnikami. Ponieważ starożytna postawa wobec niewolników była w najlepszym razie obojętna, a w najgorszym gwałtowna pogarda, życie kobiet nie było źródłem empatii dla osób spoza ich klasy.
robotnicy seksualni pełnili funkcję użytkową i nic więcej. Ograniczone do pomieszczeń przez (zazwyczaj) alfonsów, którzy zapewniali im tylko najbardziej podstawowe potrzeby, kobiety były zasadniczo odcięte od świata zewnętrznego. To sprawiło, że byli podatni na kaprysy zarówno Alfonsa, jak i klienta.
kobiety, które pracowały na ulicach Pompejów, często czekały wokół łuków i innych standardowych miejsc, takich jak cmentarze i łaźnie publiczne. W większych miastach, gdzie kontrola handlu seksem była trudniejsza do opanowania, niektóre z tych kobiet mogły pracować bez alfonsów. Ci, którzy stanowili ten procent robotników, byli w większości wolnymi niewolnikami i biednymi wolnymi kobietami.
historie z graffiti
zachowanie graffiti na ścianach budynków Pompejów zapewnia również historykom szczegóły handlu seksem. Większość z nich jest niezwykle graficzna. Zawiera informacje na temat konkretnych usług i cen, oceny klientów niektórych kobiet i ich umiejętności (lub ich braku) oraz niektóre porady seksualne.
niektóre graffiti są wprost do sedna:
Pchaj powoli
Pozostałe to reklamy:
Euplia tu była
z dwoma tysiącami
pięknymi mężczyznami
lub ceny katalogowe:
Euplia ssie za 5 dolarów*
często nazwy niewolników i, domyślnie, pracowników seksualnych, miały greckie pochodzenie. Na przykład nazwa „Euplia „pochodzi od greckiego słowa oznaczającego”sprawiedliwy rejs”. Nazwy pracowników seksualnych czasami oznaczały funkcję lub cechy fizyczne danej osoby. W tym przypadku Euplia obiecała swoim klientom sprawiedliwą podróż.
Graffiti świadczy również o pracownikach seksualnych w Pompejach. Podobnie jak w przypadku pism dotyczących kobiet, to graffiti wymienia konkretne oferowane usługi, a czasami ceny. Jako że kobietom freeborn nie wolno było współżyć z nikim innym niż z ich mężami, klientami, którzy korzystali z usług męskich pracowników seksualnych, byli prawie wyłącznie mężczyźni. Obyczaje seksualne w starożytnym Rzymie, dostosowane do kontaktów seksualnych mężczyzn z mężczyznami, jeśli pewne protokoły były utrzymywane (obywatel nie mógł być penetrowany, na przykład).
kilka zapisów literackich, które sugerują, że mogły to być klientki pracownic seksualnych, jest wątpliwych, ponieważ były one zwykle pisane w celach satyrycznych lub komediowych. Jednak naiwnością byłoby dyskontować przypadki bogatych, wolnych kobiet, które mają dostęp do męskich pracowników seksualnych lub niewolników domowych.
podobnie naiwne byłoby zakładanie, że klienci płci męskiej nie szukają innych mężczyzn, z którymi mogliby uczestniczyć w czynach uznanych za społecznie niedopuszczalne (zasadniczo czynach, w których obywatel płci męskiej miałby pełnić rolę uległego).
społeczeństwo i handel seksem
w czasie erupcji Wezuwiusza Pompeje były miastem o skromnej wielkości, z populacją około 11 000, i kwitnącą społecznością z wyrafinowaną architekturą i infrastrukturą. Położony w kampanii, około 23 km na południowy wschód od Neapolu, w pobliżu portu Pozzuoli, cieszył się silnym handlem i gospodarką oraz miał wielokulturową demografię.
dobrobyt miasta i nieustanna obecność kupców zapewniły silny rynek seksu. W rzeczywistości handel seksem był nieodłącznym elementem udanego funkcjonowania społeczeństwa, zwłaszcza małżeństw.
ponieważ małżeństwa, szczególnie te należące do elit, były aranżowane i głównie z myślą o narodzinach męskich spadkobierców, mąż nie szukał seksualnych przyjemności od żony. Raczej, z szacunku dla niej, mężczyzna zapłaciłby za przyjemny seks, zwłaszcza te akty, których nie oczekiwano od szanowanej kobiety.
rzeczywiście, graffiti potwierdza pięć różnych rodzajów seksu na sprzedaż: stosunek płciowy, minetę, fellatio, aktywny seks analny i pasywny Seks analny. W ten sposób handel seksem wykonywał rodzaj społecznej i moralnej policji instytucji małżeństwa, a także zachowanie reputacji i męskości dorosłego mężczyzny. Ponieważ praca seksualna nie była nielegalna (głównie oparta na niewolnictwie), ale cudzołóstwo było zakazane, był to kolejny powód płacenia za Seks.
warstwy materiałów wulkanicznych, które pokryły Pompeje i większość jego mieszkańców na głębokość 25 metrów, pozostawiły rozległe dowody na starożytne Włosi, ich styl życia i środowisko. Jak na ironię, erupcja, która uwięziła mieszkańców w czasie i miejscu, nadała im dziwną nieśmiertelność.
ci ludzie szepczą do nas, a ich opowieści są różne, radosne i smutne. Ich historie są czasami szokujące, a nawet bolesne, ale, podobnie jak życie pracowników seksualnych, godne pamięci.
*pięć dolarów to przybliżona Konwersja wartości „pięciu osłów”: waluty w oryginalnym graffiti.
jutro: seksualizacja dziewczęcości na XIX-wiecznych pocztówkach .